■ مختصری طبقه بندی فولادها بخش عمران

فولادها گروهی از آلیاژهای آهن- کربن و عناصر دیگر هستند که بیشترین کاربرد را درصنعت و فن آوری دارند. کاربرد وسیع فولادها ناشی از خواص کاملاً متنوع آنهاست که به کمک تغییر درصد کربن و یا تغییر درصد عناصر آلیاژی و یا تغییر نوع عملیات حرارتی حاصل می شود. گستره وسیع خواص متنوع فولادها ناشی از نوع، مقدار، اندازه و توزیع فازهای مختلف است.

استاندارد فلزات یک توافق نامه در سطح صنعتی برای تعریف فلزات می باشد. در این تعریف اطلاعات زیادی در مورد ترکیب شیمیایی، فرآیند تولید، عملیات حرارتی و دیگر اطلاعات مربوط به فلز آورده می شود. استاندارد معمولاً تلاش می کند تا تمام ویژگی های مختلف یک فلز را در یک کد ساده شامل عدد و حرف مشخص نماید. مهمترین کاربرد این استاندارد ها تبادل اطلاعات است. مهندسین، نقشه کش ها، عوامل خرید و تامین کنندگان، همگی با یک زبان از فولاد، آلومینیوم، مس و ... صحبت می کنند و از یکسان بودن محصولات اطمینان دارند.


همانطور که زبان های مختلفی برای صحبت وجود دارد، استاندارد های مختلفی نیز در سراسر دنیا موجود است. استاندارد های بین المللی فلزات عبارتند از:

- آمریکا: ASTM, AISI, SAE, UNS

- کانادا C.S.A

- آلمان DIN

- فرانسه AFNOR

- انگلیس BS

- ایتالیا UNI

- ژاپن JIS

در اینجا تعدادی از این استاندارد ها معرفی و سپس ارتباط بین این استانداردها بررسی می شود. همچنین دسته بندی های گوناگونی بر اساس سیستم های مختلف برای فولادها موجود است که در اینجا به مواردی از این تقسیم بندی ها اشاره می کنیم، این دسته بندی ها ممکن است بر اساس موارد زیر باشد:

- ترکیب شیمیایی، مانند فولادهای کربنی، کم آلیاژ یا زنگ نزن

- روش تولید مانند فولادسازی با اکسیژن، زیمنس مارتین، روش کوره الکتریکی

- روش پرداخت مانند نورد گرم یا نورد سرد

- شکل محصول مانند میل گرد، ورق، نوار، لوله یا فرم ساختمانی

- عملیات اکسیژن زدائی مانند فولاد آرام، نیمه آرام، سرپوشی یا نا آرام

- ساختار میکروسکوپی مانند فولاد فریتی، پرلیتی، مارتنزیتی و ...

- سطح استحکام مورد نیاز که در استاندارد ASTM مشخص شده است

- عملیات حرارتی مانند آنیلینگ، کوئنچینگ، تمپرینگ و فرآیندهای ترمو مکانیکی

- کیفیت مورد نظر مانند کیفیت فورج و یا کیفیت اقتصادی
منبع:www.irsnt.com